“ถนนบ้างเส้น” เราก็จำเป็นต้องเดินคนเดียว บางครั้งการอยู่คนเดียวไม่ได้แ ย่อย่างที่คิด (อ่านแล้วดีมาก)
แม้คุณจะเป็นคน โลกส่วนตัวสูง ที่คอยจะปรับตัวให้ เข้ากับโลกภายนอกเสมอ
หรือคนชอบเข้าสังคม ที่กำลังเรียนรู้ที่จะอยู่เพียงลำ พั ง คนที่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว
ทั้งด้วยความเต็มใจ หรือไม่เต็มใจก็ตาม คนที่เพิ่งเลิกกับแฟน
หลายคนอาจไม่ชอบอยู่คนเดียว เพราะมีความคิดว่า กลัวจะเห ง า
แต่ที่จริงแล้วนั้น การอยู่คนเดียว มันหมายถึงว่า…”การมีอิสระไงล่ะ”
และแน่นอนว่าหลายครั้ง เราก็หนีความเ ห ง าไม่พ้น คนเราต้องเจอเรื่องราวต่างๆ บ้าง
แต่นี่ก็เป็นโอกาสที่ดีของหลายๆ คน ให้ได้เรียนรู้ที่จะสนุกสนาน
และเห็นความงดงาม ของชีวิตที่สันโดษ และความมหัศจ ร ร ย์ของการอยู่คนเดียวบ้าง
“เมื่อคุณต้องอยู่คนเดียว” คุณก็ไม่จำเป็นต้องแบ่งเวลาให้คนอื่น
คุณจะได้ค้นหาว่าจริงๆ แล้ว เราเองชอบทำอะไร
และใช้เวลาไปกับมัน โดยไม่ต้องรู้สึก ผิ ด!! ไม่มีใครหรอก
ที่อย า กจะเดินคนเดียว ในถนนที่ย าวไกล และโดเดี่ยวไม่มีที่ สิ้ นสุด
ไม่ว่าใครก็อย า ก จะมีใครสักคนคอยเดินข้างๆ คอยร่วมทุ ก ข์ร่วมสุขด้วยกันทั้งนั้น
แต่พอดีบังเอิญว่า… มันไม่มีหรือแม้มันจะมีมันก็ไม่ใช่นี่สิ ถ้าการต้องมีใครสักคน
ที่คอยเดินเคียงข้างเรา แต่เขาคนนั้นกลับต้องทำให้เราร้องไ ห้ เ สี ยใจอยู่ร่ำไป
เราก็ควรที่จะเดินคนเดียวมากกว่า เพราะบางทีเราก็ต้องหัดที่จะเดินคนเดียว
ใช้ชีวิตคนเดียว อ ย่ าคิดหวังพึ่งคนอื่น คนที่เราควรพึ่งพาก็คือ ตัวของเราเอง
เพราะในวันที่เราไม่เหลือใคร เราก็เหลือตัวเอง เราเดินคนเดียวให้ได้
แล้วเราจะเข้มแข็งมากขึ้น “การอยู่คนเดียว ไม่ได้แย่กว่าที่คิด” ฉันไม่ทราบว่า…
คนส่วนใหญ่เวลาทำกิจก ร ร มอะไร? ไปไหนมาไหน จำเป็นต้องมีเพื่อน
หรือใครสักคนรึเปล่า แต่สำหรับฉันแล้ว การไปไหนมาไหนหรือทำอะไรคนเดียว…
มันกลายเป็นเรื่องธรร ม ด าในชีวิตฉันไปแล้วล่ะ บางครั้งเจอทางที่มีขวากห น า มเยอะ
การเดินคนเดียวอาจจะสะดวกกว่า แต่บางครั้งเจอทางที่กว้างใหญ่
การมีใครสักคนเดินด้วยก็อาจจะดีกว่า….
ขอขอบคุณ: s t o r y l og