อย่าแคร์คำพูดของคนที่ได้หาเงินให้คุณใช้ “หาเงินให้คุณใช้” อย่าสนใจคนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ!
คำพูดเป็นเหมือนดาบสองคม เวลาที่ใครบอกเล่าอะไรให้แก่เรา มันมีทั้งดีและไม่ดี
คำพูดของคนอื่นอาจมีอิทธิต่อคุณมากเหลือเกินในบางเวลา แต่อย่าปล่อยให้มัน
ครอบงำคุณได้และก่อเกิดเป็นทุกข์ ถึงแม้เราพยายามทำดีเท่าไหร่ ก็คงไม่สามารถให้ทุกคนพอใจได้
จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจอทั้งคนที่ชอบเราและไม่ชอบเรา หากเราเจอคนที่เขาไม่ชอบเรา
และมันเป็นเรื่องที่คุณเองก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ทั้งที่เป็นเรื่องที่ดี ก็ช่างเขา…
สิ่งที่คุณต้องทำคือ หยุดแคร์ หรือเก็บคำพูดของเขามาใส่ใจ
และคิดไว้เสมอว่า เขายังไม่รู้จักเราดีพอ ส่วนคนที่รู้จักคุณดีพอ เขาจะยอมรับในสิ่งที่คุณเป็น
พร้อมรับฟังและคอยตักเตือนคุณเวลาคุณทำอะไรไม่ดี อยู่เคียงข้างคุณในวันที่คุณเสียใจ
แต่กับคนที่ไม่รู้จักคุณ เขาจะไม่แคร์เลยว่าคุณจะรู้สึกอย่างไร
หลายครั้งอาจจะเกิดความเข้าใจผิดและทำให้นินทาคุณโดยไม่ถามอะไรเลย
ดังนั้น หากคุณมัวแต่แคร์คนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ ก็ทำให้คุณเกิดความเครียดโดยเปล่าประโยชน์
ส่วนคนที่รู้จักคุณดี เขาจะรักและเข้าใจคุณ บุคคลเหล่านี้ต่างหากที่คุณต้องแคร์และใส่ใจเขา
ไม่ว่าจะเป็น ครอบครัว คู่รัก เพื่อนสนิท ฯลฯ เพื่อที่จะได้เป็น “คนสำคัญ” ของกันและกันตลอดไป….
ดั่งคำที่ว่า
เขาจะ “พูด” ถึงคุณยังไงก็ช่างเขา
เขาจะ “วิจารณ์” สิ่งที่คุณทำยังไงก็ช่างเขา
ถ้าคุณพอใจที่จะ “เป็น” และพอใจที่จะ “ทำ”
ก็ไม่เห็นต้องแคร์ ไม่ต้องเอามาใส่ใจ
เขาไม่ได้มาหา “เงิน” ให้เราใช้ ไม่ได้หา “ข้าว” ให้เรากิน
คนที่ “นินทา” คุณที่สุด คือคนที่ “อิจฉา”คุณที่สุด
ปล่อยให้เขาหัวเราะใส่คุณดังๆ
แต่ลึกๆในใจเขาก็รู้สึก “ด้อยกว่า” อยู่ดี
ส่วนคุณก็หัวเราะเขาเบาๆ
แต่รู้สึก “เหนือกว่า” แบบเงียบๆ
ขอบคุณเรื่องราวจาก : เฌอมาณย์ รัตนพงศ์ตระกูล
