ข้อคิดเตือนสติจากพ่อ “บะหมี่สองชาม” กับ “สามประโยคของพ่อ”
ก่อนจะอธิบายว่าเป็นเพราะอะไร ลองคิดดูซิครับว่าใครที่เป็นผู้มีพระคุณกับเรามากที่สุด
สุภาษิต – สามประโยคที่พ่อสอนสั่ง
ตอนเด็กข้ า พเจ้าเป็นคนเห็น แ ก่ตัวมาก เจออะไรดีๆ จะอยากเอามาเป็นของตัวเองให้ได้
โดยไม่ใสใจว่าคนอื่นเขาคิดอย่ า งไร นานเข้าเพื่อนๆ ห า ยไปทีละคนสองคน ลดลงไป
เรื่อยๆ ข้าพเจ้ากลัดก ลุ้ ม และห งุ ดห งิ ดใจมาก นอกจากเห็นแก่ตัวแล้ว…ข้ า พเจ้ายัง
เป็นคนชอบวิพ า กษ์วิ จ ารณ์คนลับหลัง!!
มีอยู่คืนหนึ่ง…
คุณพ่อทำบะห มี่ สองชาม ชามหนึ่งมีไข่ไก่ฟองหนึ่งบนบะหมี่ อีกชามดู
ไม่มีอะไร มีแต่บะหมี่ คุณพ่อถามข้ า พเจ้าว่า….“จะทานชามไหน?” ตอนนั้นไข่ไก่เป็น
ของหาย า กมาก แน่นอน… ข้าพเจ้าก็เลือกทานชามที่มีไข่!! ตอนที่ทานอย่ า งเอ ร็ ด
อ ร่อยอยู่นั้น เห็นคุณพ่อทานถึงก้นชามแล้ว ในก้นชามถึงกับมีไข่สองฟอง ข้าพเจ้ารู้สึก
เ สี ยใจ… ที่ตนใจร้ อ นไม่ได้คิดให้ดี คุณพ่อเห็นท่าก็ยิ้มแล้วพูดกับข้าพเจ้าว่า…
“ลูกเอ๋ย.. เจ้าจงจำไว้ที่ตาเห็นนั้นอาจไม่ใช่ของแ ท้ คิดจะเอาเปรียบคนอื่น กลับ
ข า ดทุนใหญ่หลวงได้นะลูก” ( ประโยคที่ 1 )
ในคืนที่สอง…
คุณพ่อก็ทำบะหมี่อีกสองชาม ดูแล้วเหมือนของคืนก่อนไม่มีผิ ด ชามหนึ่ง
มีไข่โปะอยู่ฟองหนึ่ง อีกชามหนึ่งคล้ายมีแต่มะหมี่ คุณพ่อให้ข้า พเจ้าเลือก ข้าพเจ้าเ สี ย
รู้ไปทีแล้ว วันนี้ข้าพเจ้าจึงเลือกเอาช า มที่ไม่มีไข่ คุณพ่อมองข้าพเจ้าโดยไม่ได้ป ริ ป าก
ข้าพเจ้าจับตะเกี ย บรีบโกยบะห มี่เข้าป า ก ด้วยคิดจะทานไข่ในก้นชามไวๆ แต่หารู้ไม่ว่า..
ในชามนั้น นอกจากบะหมี่และซุบแล้วไม่มีอะไรเลย และแล้วคุณพ่อกับกล่าวกับข้าพเจ้าว่า…
“ลูกเอ๋ย..เจ้าจงจำไว้ให้ดีนะลูก อ ย่ าให้ความสำคัญหรือเชื่อในประสบการณ์มาก
เกินไป เพราะการดำรงชีวิตมีการพ ลิ กเพ ล งหลอกเราได้ แต่ลูกก็ไม่ต้องท้อแ ท้
ไม่ต้องเสี ยใจ ถือว่าเป็นการลิ้มลองเป็นประสบการณ์ก็แล้วกันนะลูก ภูมิปัญ ญ า
เหล่านี้หาอ่านจากตำราไม่ได้นะ” ( ประโยคที่ 2 )
ในคืนที่สาม…
คุณพ่อก็ทำบะ ห มี่สองชามอีก ดูเป็นแบบเดียวกัน ชามหนึ่งมีไข่ฟองหนึ่ง อีกชามไม่มีไข่
คราวนี้ข้า พเจ้าไม่หุนหันเหมือนสองคืนที่ผ่านมา ให้คุณพ่อเลือกก่อน ข้าพเจ้าพูดกับคุณ
พ่อด้วยความเคารพว่า… “คุณพ่อครับ!! ท่านเป็นผู้ใหญ่ท่านเห น็ ดเห นื่ อยกับการ
ดูแลครอบครัวเรามามากแล้ว คุณพ่อเลือกก่อนเถอะครับ” คุณพ่อเลือกเอาชามที่มี
ไข่หนึ่งฟอง ส่วนข้ า พเจ้าก็ทานชามที่ไม่เห็นมีไข่ แต่ผิ ดคาด… ในก้นชามมีไข่อยู่สองฟอง
คุณพ่อเ ง ยหน้าขึ้นพูดกับข้าพเจ้า ด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน และเ นิ บๆ ว่า.. “ลูกต้องจำไว้
ให้ดีนะ เมื่อลูกคิดและทำเพื่อคนอื่นแล้ว ความโชคดีก็บังเกิดกับเราได้นะ” ( ประโยคที่ 3 )
คำพูดของคุณพ่อทำให้ข้าพเจ้ารู้สึก ละอ า ยใจในตัวเองเป็นอย่ า ง มาก นับแต่นั้นมา
ข้าพเจ้าก็จดจำสามประโยค ที่คุณพ่อไว้มิรู้ลืม ยึดเป็นหลักในการดำรงชีวิต ผลก็เป็นอ ย่ าง
ที่คุณพ่อได้สอนสั่งไว้จริงๆ ทำให้ความโชคดีมาเยื อ นอ ย่ างคาดไม่ถึง หน้าที่การงาน
ของตัวเองเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ งานบางอย่ า งก็ไปแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว
Cr. ที่มา: สุภาษิต สีจิ้นผิง สามประโยคที่พ่อสอนสั่ง , แปลโดย อาทร ฟุ้งธรรมสาร
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ
