เขียนไว้ดีมากๆ จงหัดสอนลูกให้เขาอยู่ด้วยลำแข้งของตัวเอง หากวันหนึ่งไม่มีเรา เขาก็อยู่ได้ด้วยตัวของเขาเอง

ลองจิน ต น าการว่าตัวเองกำลังติดอยู่ในเ กาะร้ าง แล้วมีผลไม้ให้คุณเลือก 1 อย่ า งจาก

“พ่อ-แม่” ทุกคนรักลูกตัวเ อ ง แต่ก็มีพ่อแม่หลายคนที่รักลูกแบบผิ ด วิธี เพราะกลั วลูกจะ

ลำบ า ก จึงหาให้ลูกทุกอย่ า ง แต่สิ่งที่คุณกำลังทำ อาจจะเป็นการทำร้ า ยลูกทางอ้อม มี

เรื่องเล่าจากครอบครัวหนึ่ง… ลูกชายที่อยู่ในช่วงวั ยรุ่น ได้ขอเ งิ นแม่ไปเที่ยวข้างนอกกับ

เพื่ อ น แม่จึงบอกว่า… “ลูกรู้ไหมว่า สมัยก่อนตอนที่แม่อายุเท่าลูก ไม่เคยได้ไปเที่ ยวแบบ

ลูกหรอกนะ!! แม่ต้องคอยหางานทำ อะไรที่ได้เ งิ น ก็ทำหมด พับถุงกระดาษข า ย ตั ด ใบ

ตองส่งตลาดให้แม่ค้า เพราะเ งิ นทอง เป็นของหาย า ก กว่าจะหามาได้แต่ละบาท แม่ไม่ได้

มีเ งิ นให้ขอแบบสมัยนี้หรอก” ลูกก็ได้แต่เงียบฟังแม่ แม่ก็เล่าต่ออีกว่า…”ลูกต้องรู้จักความ

ลำบ า กบ้าง ต้องรู้จักประห ยั ด รู้จักใช้เงิ น ไม่อย่ า งนั้น จะลำบ า กขึ้น รถเ ม ล์ก็ยังไม่เป็น

แล้วจะเอาตัวรอดยังไง??”

เมื่อแม่สอนแก ล มบ่ นเล็กๆ ก็ยื่นเ งิ นให้ลูก ซึ่งนี่คงเป็นสิ่ ง ที่พ่อแม่หลายคน มักจะทำเวลา

ที่ลูกขอเ งิ น จะคอยเล่าเรื่องราวในอดีต ที่ตัวเองเคยประส บ พบเจอ มาในช่วงอายุเท่ากัน

แล้วค่อยให้เ งิ นลูกไป เพื่อให้ลูกได้เรียนรู้ และเข้าใจถึงคุณค่ าของเ งิ น ให้มากกว่านี้

สมัยนี้พ่อแม่ก ลั ว แต่ลูกจะลำบ า ก กลั วลูกจะไม่สะดวกสบาย เลยต้องหาทุกอย่ า ง มา

ประเ ค นให้ลูกหมด ลูกไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะพ่อแม่ เก็บไว้ให้หมด แล้วซึ่งแตกต่างจาก

สมัยก่อนมาก ที่ไม่มีใครหามาให้ อย า กได้อะไร ก็ต้องทำงานเก็บเ งิ นหามาเอง ไม่มีคำว่า

มร ด กทุกอย่ า ง ต้องใช้หนึ่งสมอง และสองมือที่มีที่พ่อแม่ส่วนใหญ่ ให้ลูกทั้งหมด มักเกิด

จากการที่ไม่มี ตอนเด็ก จึงอย า กให้ลูกมี ไม่ต้องลำบ า กเหมือนตัวเอง สะท้อนถึงสิ่งที่ตัวเอง

อย า กจะได้ในตอนเด็ก แต่การที่เลี้ยงลูก โดยไม่ให้เจอกับความลำบ า ก จะกลายเป็นการ

สร้ า งความลำบ า ก ให้ลูกตอนโตมากกว่า สร้ า งนิสัยที่ไม่สู้งานหนัก ไม่เอาเบาไม่สู้ เพราะ

เคยได้อะไรแบบง่ายๆ มาตลอด

ใครๆ ก็รักลูก แต่ต้องรู้จักวิธีรักลูกให้เป็นด้วย ตัวอย่างจาก วอร์เร น บัฟเ ฟ ตต์ ที่เป็นมหา

เศร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลก ได้สอนลูกหลานของเขาว่า….”ลูกๆ จะต้องเผชิญกับปัญ ห า

และหนทางของพวกเขาเอง ถึงแม้ลูกๆ จะรู้ว่า มีพ่อผู้เป็นมหาเศ ร ษ ฐี คอยช่วยเหลืออยู่

เบื้องหลัง แต่ก็ต้องลงมือ ลงแ ร งทำด้วยตัวเอง” บัฟเฟตต์ได้ให้ม ร ดกแก่ลูกหลาน แค่

พอประมาณ เพราะเขาไม่ต้องการให้ลูก รั ก สบายจนเกินไป เขามีความคิด ที่ว่าผมจะให้

เ งิ นกับลูกๆ ในจำนวนที่มากพอ ที่เขาจะสาม า ร ถนำ ไปทำอะไรต่อได้ แต่ไม่มากพอที่

พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย นั่นเป็นความคิดของคนที่เป็นถึงเศร ษ ฐี อันดับต้นๆ ของโลก

ที่ไม่ต้องทำอะไร ก็ยังมีกินมีใช้ ได้ทั้งชี วิ ต แต่เขากลับ ไม่สอนลูกหลานแบบนั้น เพราะ

เขารู้ดีว่า การให้ที่มากจนเ กิ นไป เป็นเรื่องที่อั น ตร าย และเป็นการทำร้ า ย ลูกทางอ้อม

สิ่งที่ควรให้ลูก มากกว่าเ งิ น คือ การที่ให้เขา มีโอก าสที่จะได้เรียน มีวิชาความรู้ ติดตัว

มากพอ ที่เขาจะสาม าร ถ ใช้ชีวิตและเอาตัวรอดได้ ถ้าหากวันหนึ่ง คุณไม่ได้อยู่ คอยช่วย

เหลือเขา จากข้างหลัง คุณก็สามารถที่จะมั่นใจ ได้ว่าลูกๆ จะอยู่ได้ด้วยลำแ ข้ งของตัวเอง

ขอขอบคุณที่มา : s t a n d – s m i l l i n g

ขอขอบคุณเจ้าของภาพ