หนุ่มจบปริญญาแต่งงานกับแม่ค้าแผงลอย สุดท้ายได้ใบหย่า ข้อคิดดีๆ

เรื่องมีอยู่ว่า….

หลังปิดไ ฟเตรียมเข้านอน ภร ร ย าสาวคุยกับ ส ามี “อาเฉียง..โรงงานใน ห มู่บ้ าน

กำลังรับสมั ค รคนงาน พรุ่งนี้คุณไปลองดูมั้ย?” อาเฉียงเรียนมหาลัยเพียงคนเดียว

ในห มู่บ้ าน หลังเรียนจบก็หางานที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้สักที เขาอยู่บ้ านเฉยๆ มา 2 ปี

แล้ว ร า ยจ่ ายทั้งหมดก็ต กเป็นหน้าที่ของภร ร ย าที่ต้องไปตั้งแ ผ งลอยข ายของ

“ผมเรี ย นจบตั้งมหาลัย จะให้ไปเป็นคนงานในโร ง งาน ผู้หญิงอย่ า งคุณไม่

เข้าใจ ระดับผมต้องทำบริษัทใหญ่” อาเฉียงไม่พอใจ หันหลังให้ภร รย าแล้วเข้านอน

“อาเฉียง ฉันไปข า ยของ กลับมามืดค่ำ คุณอยู่บ้ านทำอาห ารเย็ นได้มั้ย” เหมยลี่

ปรึกษากับส า มี ขณะเธอกำลังเตรียมอาห ารเย็นหลังจากไปข ายของเ หนื่ อ ยมาทั้งวัน

“ผมเป็นผู้ชายที่ต้องทำเรื่องยิ่งใหญ่ ทำอาห า รซื้ อของเป็นเรื่องของผู้หญิงอย่ าง

คุณ อย่ ามาโยนให้ผม” อาเฉียง ไม่แม้แต่หันหน้ามามอง ยังคงเล่นเกมส์ต่อไป เหมยลี่ก็

ไม่ยอมแ พ้ “งั้นตอนกลางวันคุณ มาช่วยฉันข า ยของมั้ย ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ ฉันทำ

คนเดียวไม่ทัน เราสองผั วเ มี ยช่วยกันข า ย ร้านจะต้องไปด้วยดีแน่ๆ” แต่คำพูดของ

เธอก็ไม่สา ม า ร ถ ทำให้เขาหันมาสนใจได้ “โอ๊ย! ร้านคุณ มันแค่แ ผ งลอยเล็กๆ ผม

เป็นถึงนักศึกษามหาลัยไม่ไปข า ยอะไรเล็กน้อยอย่างนั้นหรอก”

วันเวลาผ่านไป….

อาเฉียงเอา แต่อยู่กับบ้ าน รอโอก า สทองของเขา และเหมยลี่เองเธอออกไปข า ยของที่

ร้ า นของเธอตอนกลางวัน กลางคืนกลับมาจัดการบ้ านที่อาเฉียงทำร กไว้ เธอเห นื่ อ ยจนหัว

ถึงหม อน ก็หลับทันที ส่วนส า มีถ้าไม่เล่นคอมพิวเตอร์ก็ออกไปกินเห ล้ ากับเพื่อนฝูง

อยู่มาวันหนึ่ง…

เขาไปได้ยินว่า… ลูกชิ้นปลาของเหมยลี่ไปเตะตานัก ธุ ร กิจใหญ่ เหมยลี่กำลังจะกลาย เป็น

หุ้ นส่วนในบริ ษั ท เขาก็รีบกลับบ้ านไปคุยกับเธอทันที

“อาลี่ มีคนบอกว่ามีนัก ธุ ร กิ จใหญ่ มาสนใจลูกชิ้นปลาของคุณ คุณกำลังจะกลายเป็นหุ้ นส่วนใหญ่”

“อืม ทำไมหรอ” เธอกำลังหันห ลั งให้เขา เตรียมอาห ารเย็น

“นั่นมั’นบริ ษั ทใหญ่ คุณแนะนำผม เข้าไปหน่อยสิ นี่เป็นโอ ก า สดีของผมแล้ว” เขารู้สึกได้ว่าโอ ก า สของเขามาถึงแล้ว

“คุณคุ้นเคยกับขั้นตอนการผ ลิ ตมั้ย”

“ไม่ คุ้ นอ่ะ”

“คุณมีคอ น เ น คชั่นมั้ย”

“ไม่ ไม่มีป่ะ”

“คุณมีประสบก า ร ณ์ด้านการบริหารมั้ย”

“ไม่มี”

เหมยลี่ หันมาคุยกับเขา “แล้วบริ ษั ทจะเอาคุณไปทำอะไร?”

“ผมจบมหาลัย ผมเคยเรียนในมหาลัย”

ไม่นานหลังจากนั้นอาเฉียงก็ได้รับหนังสือห ย่ า ข้างในมีกระดาษโน๊ต เขียนคำพูดของเหมยลี่

คุณทำอาห ารเป็นมั้ย? ไม่เป็น, คุณเคยทำงานบ้ านมั้ย? ไม่เคย, คุณเคยรู้เคยเข้าใจว่า

ภรร ย าอย่ า งฉันลำบ า กแค่ไหนมั้ย? ไม่เคย!! คุณเคยรับผิ ดชอบอะไรในครอบครัวมั้ย?

ไม่เคย!! ฉันเป็นผู้หญิง เป็นภร ร ย าของคุณเวลาฉันทำงานเหนื่ อ ยๆ ก็อย า กให้คุณ

มาช่วยแบ่งเบา แต่คุณกลับเอาแต่ เล่นเก มส์ กับออกไปกินเ ห ล้ า กับเพื่อนๆ ฉันทำ

งานบ้ านแ ส นเห นื่ อ ย แต่คุณกลับบอกว่ามันเป็นหน้ าที่ของฉันคนเดียวอาเฉียง งานการ

ดีๆ รอไปๆ ก็ไม่มี ใจฉันก็เหมือนกันในเมื่อทำงานหาเ ลี้ ย งครอบครัวเป็นหน้าที่ของฉัน

ทำงานบ้ านเป็นหน้ าที่ของฉัน ถ้าอย่ า งนั้นครอบครัวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีคุณ คุณไม่เหมาะ

กับตำแหน่ง “สามี” อีกต่อไป ในชีวิตของคนเรา เรื่องเล็กๆ ทุกเรื่องในวันนี้ จะสะสมเป็น

เรื่องใหญ่ของคุณในอนาคต เพราะฉะนั้นไม่ว่าเรื่อ ง งานหรือหั วใจ

“ปฏิเ ส ธ” ให้น้อย “ปฏิบัติ” ให้มาก

“บ่ น” ให้น้อย “พย าย าม” ให้มาก

“สนุก” ให้น้อย “ลำบ า ก” ให้มาก

จำไว้แท็ ก ซี่ที่ไม่ขยัน จะถูก Uber แ ย่ งงานพนักงานที่ไม่ขยัน จะถูกพนักงานใหม่ แ ย่ ง

ตำแ ห น่ง เถ้าแ ก่ที่ไม่ข ยั น จะถูกกลืนกิน โดยคู่แ ข่ ง คนที่ไม่ขยัน จะถูกแทนที่ โดยคนที่

ยอดเยี่ยมกว่า ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย อย า กให้คุณเข้าใจ คุณไม่ทำมีคนทำแทนคุณ คุณ

ไม่พย า ย า มมีคนกำลังพย า ย า ม คุณไม่แข่งขันจะมีคนคัดคุณออก ทะนุถนอมคนที่อยู่ตรง

หน้าลองทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คุณแค่รับผิ ดชอบในการพย า ย า ม โชคชะตาจะจัดการส่วนที่เหลือเอง!!

ขอขอบคุณที่มา : t h a i n e w s f a s t e s t

ขอขอบคุณเจ้าของภาพ