คุณไม่มีวันไปถึงจุดหมายได้ ถ้ามัวแต่ไล่ปาก้อนหิน ใส่สุนัขทุกตัวที่คอยเห่าคุณ
หลวงตาสอนเคล็ดลับ… “ทางรอด” จากสุ นั ขที่เ ห่ า
ขณะที่เราตามหลวงตาเดิน (ไต่) ธุดงค์ขึ้นเขา จะมีกิ่งไม้มาขวางทางตลอด
เรายังไม่รู้วิธีการ เลยโดนบ า ดเ ลื อ ดซิบๆ หลวงตาเลยแนะนำเคล็ดลับ
“ทางรอด” ว่ากิ่งไม้เหล่านั้น มักจะมีทางให้เราก้มรอดผ่ า นไปได้
หากเราไม่อยากบ า ด เ จ็ บ เ สี ยเวลา ยุ่งย า ก เราไม่จำเป็นต้องไปสู้
หั ก มันหรอก เพราะเป้าหมายเราต้องการเดินไปสู่ยอดเขา ไม่ใช่มา
เ สี ย เวลาสู้กับกิ่งไม้
ดังนั้น… เราก็เพียงแค่ค่อยๆ ก้มอย่ า งมีสติ แล้วก็รอดผ่านมันไป
แต่ถ้าเราไม่ก้ม เราก็จะ… “ไม่รอด” และหากเราพิจารณาแล้วว่า…
มันไม่มีทางรอดให้ก้มผ่ า นไปได้จริงๆ เราค่อยไปสู้ หั กมัน ทิ้ ง
เหมือนกับในชีวิตเรา บางสถานก า ร ณ์เราไม่จำเป็นต้องไปสู้ ร บ
กับคนที่มาขั ด ข ว า งเรา เราเพียงแค่หาทางรอด แล้วค่อยๆ ก้ม
ผ่ า นเค้าไปอ ย่ า งมีสติ เพราะเราไม่ได้ต้องการจะเอาชนะเค้า
เราเพียงแค่ต้องการเดินไปสู่เป้าหมายของเรา
อ ย่ าไปเ สี ย เวลากับใครบางคนที่คอยขั ด ข ว า งเราเลย เอาเวลา
ไปโ ฟ กั สที่เป้าหมายของเราดีกว่า จงน้อมตัวเองให้ต่ำล ง…
เพื่อยกจิ ต ใจของเราให้สูงขึ้น…
ขอขอบคุณที่มา : หลวงตาพาธุดงค์
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ
