ไม่ได้ปลูกต้นไม้ไว้เพื่อ “โกรธใคร” นะ ประโยคเดียวบรรลุธรรม
หลวงพ่ อปลูกกล้วยไม้ไว้ในกระถางหน้ากุ ฏิ กระถางหนึ่งอย่ า งทะนุถนอม ยิ่งนานวัน
กล้วยไม้ยิ่งเติ บโต ออกดอกสวยงามน่ าชม!!
วันหนึ่ง… หลวงพ่อต้องออกไปธุ ร ะหลายวัน เลยฝากเ ณ รน้อยให้ช่วยดูแลกุ ฏิ และร ดน้ำ
ต้นไม้รอบๆ กุ ฏิ เณรน้อยก็ทำหน้าที่ได้อย่ า งไม่ขา ดต กบ กพร่อง เอาใจใส่ดูแลอย่ า งดี
วันหนึ่ง…เ ณรน้อยต้องออกไปธุระ ก่อนออกไปก็ได้เอากระถางก ล้ วยไม้ไปวางรับแดดริม
หน้าต่าง หลังจากนั้นเกิดพ ายุรุ นแ ร งอย่ า งไม่คาดคิด พัดเอากระถางต กลงบนพื้นแต ก
กระจ า ย เณ รเสร็จจากธุระกลับมาถึงกุ ฏิก็เห็นกระถางที่แ ต กกระจ า ยอยู่บนพื้น ด้วยความ
ต กใจ และยังก ลั วถูกหลวงพ่อตำห นิ ด้วย จึงไม่ได้แ จ้ งให้หลวงพ่อทราบ
ไม่กี่วันจากนั้น….หลวงพ่อกลับมาจากการเดินทางไปทำธุ ระ หลวงพ่ อไม่เห็นกล้วยไม้
กระถางนั้นอีก แต่หล ว งพ่อก็ไม่ได้ถามหาอะไร จนนานวันเข้า… เ ณ รน้อยรู้สึกอึดอัด และ
รู้สึกผิ ด จึงไปเล่าความจริงให้หลวงพ่อทราบ แต่หลวงพ่อกลับไม่ได้ว่าอะไร ทำให้เ ณ ร
ประห ล าดใจเป็นอย่ า งมาก…!!
เณรน้อยจึงถามหลวงพ่อ่วา… “ท่านจะไม่ตำ ห นิ หรือ โ ก รธผมหรอ ที่ดูแลกล้วยไม้ไว้ไม่ได้”
หลวงพ่อเพียงยิ้มๆ แล้วกล่าวเพียงแค่ว่า… “ข้าปลูกกล้วยไม้ ไม่ได้เพื่อไว้โก ร ธนะ”
คำง่าย ๆ กลับกลายเป็นสั จธ ร รม ที่ชี้นำทางสว่ า งให้เ ณ รนั้นฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ และ
บรรลุธ ร ร มขึ้นไปอีกขั้น สิ่งของต่างๆ รอบกาย ไม่ได้มีไว้เพื่อโก ร ธกัน สิ่งที่แต กสล าย
หรือ พั งไปแล้วเมื่อเอากลับมาไม่ได้ หากเราเรียนรู้ที่จะรู้จักถนอมน้ำใจคนรอบกายเราไว้
ไม่ต้องเ สี ยใจ หรือ โท ษใคร!!
ตอนมีต้องใส่ใจ ตอนเ สี ยไปให้ปล ดปลง ถ้าคุณเ สี ยใจกับสิ่งของที่เ สี ยไป คุณอาจพลั้ ง
เผลอหลุ ด คำพูดอะไรออกไป จนกระทบความรู้สึกของคนรอบกาย คุณอาจเ สี ยคนข้างกาย
ไปด้วย ถ้าคุณโ ก รธ ชีวิตก็เต็มไปด้วยความโก ร ธ ถ้าคุณรู้จักให้อ ภัย โลกนี้ก็เต็มไปด้วยสิ่งที่น่ามอง
ไม่ใช่โลกนี้เลือกคุณ แต่… คุณเป็นคนเลือกว่าจะให้โลกใบนี้เป็นอย่ า งไร
ถ้ารู้แบบนี้แล้ว… จงอย่ าโก ร ธ ลูก พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนร่วมงาน หรือ คนรอบข้าง
เราเกิดมา มีตัวตนอยู่ เพื่อทำให้คนรอบข้างมีความสุข ไม่ใช่เพื่อโก ธ รใคร
