
นิทานเรื่อง “ทิฐิ” เตือนสติได้ดีมากๆ อยากให้ทุกคนได้อ่าน
มีชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาต้องเดินทาง ไปเป็นท ห ารเพื่อรับใช้ช ๅ ติ โดยขณะนั้น หญิงสาว
ตั้งค ร รภ์ได้ 7 เดือนแล้ว เมื่อชายหนุ่มเสร็จภ า ระกิจจากการรับใช้ช ๅ ตินั้น ก็กลับมาบ้าน
ด้วยความดีใจสุดๆ เพราะจะได้พบกับภ ร รยๅอันเป็นที่รัก และลูกชายที่เขาเองยังไม่เคย
พบหน้ากันเลย เป็นเวลา 2 ปีเต็มๆ ทำให้เมื่อทั้งสองได้เจอกัน ก็แสดงความรักด้วยการ
กอดกันอยู่นานเลยล่ะ จนลื มไปเลยว่ามีเด็ ก น้อยอีกคนหนึ่ง รอคอยทั้ง 2 คน อยู่ข้าง
กายของเขา เมื่อทั้ง 2 แสดงควา ม รั กความคิดถึงต่อกัน เรียบร้อยแล้ว จึงหันมาจูงมือ
หนูน้อย แล้วก็เดิน กลั บบ้านไป และระหว่างทาง ภร ร ยๅสาวเห็นว่า วันนี้ต้องฉลองการ
กลับมาของส า มีเ สี ยหน่อย จึงได้พูดกับส า มีว่า…
“พี่ขา.. เดี๋ยวหนูไปหาซื้ อของมาทำกับข้าว ให้พี่ทานนะ ฝากลูกไว้กับพี่ด้วย
เดี๋ยวหนูกลับมา” ส ามีกับลูกก็ยืนรออยู่ตรงนั้น เมื่อภร รยๅออกไปซื้ ออาหารแล้ว เขา
จึงมีเวลา ห ย อ กล้อกับลูกของตน และถามหนูน้อยว่า…“คิดถึงพ่อไหมลูก!!” น้าไม่ใช่
พ่อหนู พ่อหนูมาหาหนูทุกคืนเลย เวลาหนูนั่งพ่อก็นั่งเวลาหนูยื นพ่ อก็ยืนขึ้นตาม
ระหว่างที่ยืนงงอยู่นั้น ภร ร ยๅของเขาได้เดินกลับมาและพูดกับส า มีว่า..“พี่กลับบ้านกัน
เถอะซื้ อ ของเรียบร้อยแล้ว” แต่ส า มีกลับเงียบ และไม่พูดไม่เอ่ยคำใดๆ ทั้งนั้น
ฝ่ายภ รร ยๅรู้สึกแปลกใจ แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในระหว่างที่เธอไปซื้ ออาหาร
กลับบ้าน เธอก็คิดหาเหตุผลมาตลอดระหว่างทาง แต่ก็นึกไม่ออกเลย และก็คิดว่าใน
ระหว่างทานข้าว บร ร ยๅกาศน่าจะกลับมาเหมือนเดิม ต กเย็นภ ร รยๅ ก็เรียกส า มีมาทาน
ข้าวด้วยกันทั้ง 3 คน นั่งทานข้ าวอยู่ด้วยกัน แต่ในบร ร ยๅกาศระหว่างทานอาหารนั้น
ตลอดเวลาไม่มีแ ม้แต่เสี ย งสนทนา ของใครดังออกมาเลย ทำให้อาห า รมื้อนั้น เป็นมื้อแห่ง
ความเ จ็ บป ว ดของทั้ง 2 คน ในคืนนั้นเองภ ร ร ย ๅก้ได้ตัดสินใจ เดินออกจากบ้านแล้วไม่
กลับมาอีกเลย ผ่านไปได้ค่อนคื น ฝ่ายส า มีตื่นขึ้นมาไม่เห็นภร ร ยๅ เขาจึงเดินออกมานอก
ห้อง เขาเห็นเด็กน้อยยังไม่นอน และเห็นพ ฤ ติ ก ร ร ม บางอย่า งของเด็กน้อย
เด็กน้อย ชี้ไปที่เงาของตัวเขาเอง และพูดว่า… “พ่อของหนูมาแล้ว” แล้วก็ชี้ไปที่เงา
และพูดว่า… “เวลาหนูนั่งพ่อก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อก็ยืน” ชายคนนั้นคิดได้ว่า ที่เขาเข้าใจ
ผิ ดเมื่อตอนกลางวันนั้น หนูน้อยหมายถึง เงาของตนเองนั่นเอง!!
มันทำให้เขารู้ว่า… ภ รร ยๅของเขา รักเขาแค่ไหน เขาพยๅยๅมตามหาภร ร ยๅตลอดทั้งคืน
จนรุ่งสางเขาพบ ศ พ ภ ร รยๅอยู่ในทะเล เขาจึงรู้สึก เ สี ยใจมากในเห ตุก ารณ์ที่เกิดขึ้นนั้น
จึงเดินลงไปในทะเล เพื่อไปห าภ ร รยๅของตนที่จบ ชีวิ ตลงเพราะความเข้าใจผิ ดของเขา
และทั้งสองจบชี วิ ตตัวเองลงด้วยเพียงแค่มีทิ ฐิ ต่อกัน ไม่พูดคุยกันจนเหตุการณ์บานปลาย
ใหญ่โต เกินกว่าที่จะแก้ไขได้ ทิ้ งหนูน้อยซึ่งไม่มีความ ผิ ด ต้องกลายเป็นเด็กกำพ ร้ ๅพ่อแม่
เพียงเพราะพ่อและแม่มีความเป็นตัวตน คิดแต่ว่าตนเองนั้นถูก ทำไมไม่เริ่มต้นในการซักถาม
ก่อน อ ย่ าให้เหตุ ก า รณ์เช่นนี้เกิดขึ้นเลย เพียงแค่เราคิดว่าตัวเองไม่ ผิ ด!!
ขอขอบคุณที่มาดีๆ : p o s t r e a d
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ