วิธีเอาชนะคนที่เกลียดคุณ แบบผู้ดีและผู้ที่เจริญแล้ว…
คนที่ไม่เคยถูกนิ น ท าไม่มีในโลก แม้แต่คนดีๆ ยังถูกนิ น ท าได้ ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุ ษย์
เดินเท้าติดดินแล้ว ยังไงก็หนีไม่พ้นคำด่ า คำนิ น ท า เพราะฉะนั้นเราควรหาวิธีรับมือ
ที่ถูกต้องดีกว่า เพื่อไม่ให้ปัญ ห าบานปลาย
“ไม่ฟูกับคำชมและไม่จมกับคำด่ า” เขาด่ าเราแล้ว เดี๋ยวเขาก็ต้องหยุดด่ าเอง เขา
ไม่มีกำลังที่จะด่ าไปตลอดเวลา ปล่อยให้เขาด่ าเราให้เต็มที่เลย ไม่ได้ทำให้เรารู้สึก
เดื อ ดร้ อนหรือวุ่นว า ยใจกับคำด่ าของเขา เดี๋ยวเขาก็หมดกำลังไปแล้วเขาจะไม่
กลับมาด่ าเราอีก!!
“เขาด่ า เราก็ฟังเขาด่ า”
ความจริงเขาก็ไม่ต้องการอะไร ต้องการระบายความรู้สึกที่มีอยู่ภายในใจของเขา
เหมือนเราระบ า ยความรู้สึกของเรา เราไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเขาฟังหรือไม่ฟัง เขาชอบ
หรือไม่ชอบ เราไม่สนใจ เราเพียงแต่อยากระ บ ายความคับแ ค้ นที่ออกจากใจเรา
เท่านั้นเอง พอระบ า ยหมดไปแล้ว ก็ไม่รู้จะระบ า ยอะไรอีก ถ้าไม่ได้ระบ า ยอาจจะ
ระเ บิ ดขึ้นมาได้ เหมือนกับการเป่าลูกโป่ง ถ้าเป่าลมเข้าไปเรื่อยๆ ไม่ได้ระบ า ยลม
ออกไม่นานมันก็แ ต ก ถ้าเขาอยากจะด่ า อยากจะระบ า ยความเครี ย ด ความโก ร ธ
ความไม่พอใจของเขาออกมา ก็ปล่อยเขาพูดออกมา ก็ดีแล้วปล่อยเขาพูดออกมาตรงๆ
ดีกว่าเขามาทำร้ ายเรา ให้คิดอย่ า งนี้แล้วเราจะอยู่นิ่งเฉยได้ เราจะไม่เดื อ ดร้ อ นกับ
การกระทำต่างๆ ของคนทั้งหลาย ไม่ว่าจะชมก็ไม่ได้ตื่นเต้นดีอกดีใจ คำชมก็เป็นเสียง
เหมือนกัน คำด่ าก็เป็นเสียงเหมือนกัน ชมแล้วก็หายไปเหมือนกัน ด่ าแล้วก็หายไป
เหมือนกัน คนฟังก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ ไม่ได้วิเ ศ ษ ไม่ได้เป็นทองขึ้นมาเวลาเขาชม
เราว่าดียังงั้น ดีอย่ า งนี้ เราก็ไม่ได้เป็นทอง เป็นเพชรขึ้นมา
“เวลาเขาด่ า เรา”
เราก็ไม่ได้เป็นโค ล นเป็นตมตามที่เขาด่ า เราก็ยังเป็นคนเดิมอยู่ เหมือนเดิมอยู่ทุกอย่ า ง
แล้วเราไปตื่นเต้นดีใจเ สี ยใจกับการชมกับการด่ าของคนอื่นทำไม ก็แสดงว่ าเราโ ง่ เรา
ไม่รู้จักรั ก ษาใจของเราให้อยู่อย่ า งสุข อย่ า งสบาย เราต้องเป็นเหมือนจิ้งหรีดให้เขามา
ปั่ นอยู่เรื่อยๆ เวลาเขาปั่ นเรา เราก็ร้องกรี๊ ดๆ ขึ้นมาดีอกดีใจขึ้นมา เวลาเขาด่ าเราก็ร้ อ ง
ห่มร้ องไ ห้ขึ้นมา แล้วเราได้อะไรจากการด่ าการชมของเขา เราก็ยังเป็นคนเดิมอยู่เหมือนเดิม
ดังนั้น เราควรมาฝึกฝนอบรมจิตใจของเราให้ฉล า ด ให้เป็นหินให้มีความหนักแน่น ไม่ให้สะทก
สะท้านกับสิ่งต่างๆ ทั้งหลายในโลกนี้ เพราะว่า…มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นร่างกายไม่ได้เกิดขึ้นกับใจ
ใจแค่เพียงอาศัยร่างกายเพื่อมารับรู้เหตุการณ์ต่างๆ เหมือนกับเราดูภาพยนต์ เราไม่ได้อยู่ใน
จอภาพยนต์ เหตุการณ์ในจอภาพยนต์ไม่เกี่ยวกับเรา เราเพียงรับรู้เท่านั้น!!
ขอขอบคุณเจ้าของบทความและที่มา
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ