วันหนึ่งเมื่อลูกโตขึ้นจะรู้ว่า… “คุณค่าของชีวิต” เขาวัดกันที่อะไร?
อ ย่ าร้ อ งให้ฟูมฟ า ยให้มากนัก เมื่อยามอกหัก โตขึ้นลูกจะรู้ว่า…ย า กยิ่งกว่า “หาผั ว ดีๆ”
คือ “การหาทำเลค้าขายดีๆ” อ ย่ าเสียใจมากนัก
เมื่อยามลูกเรียนได้เกรดไม่ดี….ยากยิ่งกว่าสอบเข้า “มหาวิทยาลัยดีๆ” คือ “การมีอาชีพการงานดีๆ”
โตขึ้นลูกจะเข้าใจ… ว่าโซดาขวดละ 100 ในผับแ พ งขนาดไหน!!
อ ย่ าบ่นว่าเรียนเห นื่ อ ย…!! โตขึ้นลูกจะอึ้งว่า… พ่อแม่เอาเ งิ นที่ไหนมาเลี้ยงลูก ขนาดลูกเ งิ นเดือน
3 ห มื่ น ยังไม่พอจะให้พ่อแม่ได้เลย ลูกจะเริ่มสงสัยว่า… แม่คนเดียวทำไมเลี้ยงลูก 3-4 คนได้จนเรียนจบ
แต่ลูก 3-4 คน เรียนจบ มีงานทำหมด แต่… ไม่มีใคร เลี้ยงดู พ่อ-แม่ ได้สักคนเดียว
โตขึ้นลูกจะเข้าใจว่า…. ทำไม พ่อ-แม่ ต้องทำงานหนัก วันห ยุ ดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว ลูกจะรู้ว่า
เขาทำ…เพื่อใคร วันนึงลูกจะคิดได้ ว่าชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว เพราะมี
คนหาเ งิ นให้ใช้ เรียนไปเที่ยวไปไม่ต้องคิดอะไร
วันหนึ่งลูกจะรู้ว่า… คุณค่าของชีวิต
ไม่ได้วัดกันที่โทรศั พ ท์เครื่องใหม่ หรือ กระเป๋าแบ ร นด์เนม แต่มันวัดกันที่ ความรับผิ ด ชอบ และ สามัญสำนึก
วันนึงลูกจะรู้ว่า ...คนที่ร่ำร ว ยที่แท้จริง คือ คนที่เ ลี้ ย งดูพ่อแม่ได้ ไม่ใช่คนที่สามารถจ่ า ยค่ า เ ห ล้ าขวดละ
5 พันโดยไม่เ สี ยดาย
วันที่พ่อแม่จากไป… วันนั้นแหละ คือ วันที่โลกนี้ไม่มีใครรักลูกจริงๆ หลงเหลืออยู่อีกแล้ว…!!
เมื่อก่อนโพสร้ อ งเรียกหาแต่ แ ฟ นในโซเชี่ยล วันนึงลูกจะเรียกร้องหาแต่พ่อแม่ ที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมาได้
วันนี้บทความนี้ ลูกอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจ….
สักวัน….ที่คิดได้ จะเข้าใจมันดี “คนเก่งคือ คนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้”
ขอขอบคุณบทความจาก : สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ
