รักมากแค่ไหน? เมื่อสิ้นวาสนาเมื่อไร ไม่อยากจากก็ต้องจากกันอยู่ดี

นานมาแล้ว…

มีคู่รักคู่หนึ่งรักกันมาก คบกันมา 3 ปี ทั้งสองคนตกลงจะแต่งงานกัน กำหนดวันเรียบร้อย

ฝ่ายชายเองก็รอ วันที่จะแต่งงาน และต่อมาฝ่ายชายรู้ข่ า วว่า คู่รักของตนแต่งงานกับ

คนอื่นกะทันหันมากและฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับ เมื่อทราบข่ า ว เขาทั้งงง

และเ สี ยใจมาก ต่อมาก็ได้ป่ ว ยหนักเพราะตรอมใจ ไปหาห ม อตั้งหลายครั้ง ก็ไม่ดีขึ้น

ขณะที่นอนซ ม อยู่ที่บ้าน มีหลวงตาแก่ๆ ผ่านมา พอมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน

แล้วมองไปในบ้าน แล้วเคาะประตู และเด็ ก รับใช้เดินออกมาเปิดประตู พบว่าเป็นพระ

จึงพูดไปว่า… “ไม่ทำบุญ นิมนต์ข้างหน้า” หลวงตาท่านยิ้มอย่างมีเมตตา “อาตมา

ไม่ได้มาบิณฑบ า ตหรอก ในบ้านมีคนป่ ว ยใช่ไหม อาตมาอาจจะพอช่วยได้บ้าง”

เด็ ก รับใช้ได้ฟัง ก็อึ้งไปแล้วบอกว่า.. “ขอไปถามเจ้านายก่อนนะ” และเจ้านายตอบ

อ ย่ า งตัดรำค า ญว่า “อย า กเข้ามาก็เข้ามา” พอหลวงตาท่าน เข้าไปที่ห้องนอน

เห็นชายคนนั้น นอนอย่างหมดอ า ลั ยอยู่ สีหน้าซี ด ร่างกาย ผอม เหมือนไม่ได้กินอะไร

มาหลายวัน เด็ กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้าง เตียงของชายคน

ดังกล่าว หลวงตาท่านยิ้มแล้วพูดว่า “อา ก า รหนักเลยนะ” ชายคนนั้นเงียบ ไม่สนใจใน

สิ่งที่หลวงตาพูด หลวงตาจึงกล่าวว่า.. “โท ร ม มากเลยนะ” ชายคนนั้นก็ไม่ใส่ใจ

“ไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกนะ” ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจก

แต่งตัวในห้องนอน เขามองเห็นภาพ ของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานนัก ภาพของคนรักก็ค่อยๆ

หายไป กลายเป็นภาพทิวทั ศ น์ ชายทะเล ที่นั่นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมาเลย ขณะที่ชาย

ป่ ว ยนั้น มองภาพในกระจก เพราะความสนใจ เขาจึงรู้ว่ามี ศ พ หญิงสาวนอนเปลื อ ยก ายอยู่

ที่ชายหาดนั้น

พอเวลาผ่านไปได้ไม่นาน… มีชายคนนึงเดินผ่านมา เขามองเห็น ศ พ หญิงคนนั้นด้วยความ

รั งเกี ย จ จากนั้น จึงเดินผ่านไปอย่ า งรวดเร็ว ต่อมาอีกไม่นาน มีชายอีกคนเดินผ่านมามองเห็น

ร่ า งนั้น เขาสงสารจึงถ อ ด เสื้อนอก ออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วจึงเดินจากไปพักใหญ่ๆ

อีกเช่นเคย มีชายอีกคนเดินผ่านมา พบคนนอนมีผ้าคลุม ส่งก ลิ่ นเหม็ น คละคลุ้งไปทั่ว เขาจึงได้

เปิดออกดู แล้วพบว่าเป็น ศ พ ด้วยใจสงสาร จึงจะฝั งให้ แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด เขาเลยตัดสินใจ

ใช้มือทั้งสองข้าง ค่อยๆ กอบทรายขึ้นมาทีละนิด ไปเรื่อยๆ จนเย็น เมื่อได้หลุมใหญ่ พอสมควร จึง

ได้ฝั ง ร่ าง ผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อย แล้วเดินจากไป จากนั้นภาพในกระจก ก็เปลี่ยนเป็นภาพของ ศ พ

หญิงคนนั้น แล้วก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็น ภาพของหญิงคนรัก เขาเห็นแล้ว ก็ตกใจ พอสักพักก็ปรากฏเป็น

ภาพชายคนที่ 2 แล้วก็ค่อยๆ จางไป เหลือแต่เงาของตน ในกระจก แล้วหลวงตาพูดว่า “ทีนี้เข้าใจ

หรือยังล่ะ ร่ า งนั้นคือคู่รักของโยมชายคนที่ช่วยฝั งร่ างเธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ

ชาตินี้เธอก็เลยแต่งงานกับเขา ส่วนโยมนั้น ช่วยคลุม ผูกวาสนา 3 ปี และตอนนี้ มันครบ 3 ปี

วาสนาสิ้นแล้ว ก็ต้องจาก” พอชายคนนั้นฟังจบ ก็ ก ระ อั ก เ ลื อ ด ออกมา หลวงตา ยิ้มแล้วบอกว่า

“โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยม ก ระอั ก เลื อ ดเสี ยออกมาแล้ว” แล้วชายคนนั้นก็ได้ออกบวช ติดตาม

หลวงตา คนเราเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ “เมื่อมีวาสนาไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน”

“เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน” ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้ คุณได้ทำดีต่อคนรักของคุณแค่ไหน เพราะ

ถึงเวลาที่ต้องจาก ไม่ว่าคุณจะมีเงินหรืออำน า จล้นฟ้า ก็ซื้อเวลากลับคืนมาไม่ได้ ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า

เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่า เราจะต้องจากกันตอนไหน ดูแลกันเข้าไว้ ก่อนจะไม่มีใครให้ดูแล

ขอขอบคุณ : c h o n b u r i p o s t

ขอขอบคุณเจ้าของภาพ