เตียงที่ราคาแพงที่สุดในโลก คือ “เตียงผู้ป่ วย” เพราะคุณต้องจ่ายด้วยลมหายใจ
เมื่อล้มป่ วย จึงรู้ว่า “สุขภาพสำคัญที่สุด”
เมื่อต ก งาน จึงรู้ว่า “มีงานทำสำคัญที่สุด”
เมื่อเ ศร้ าใจ จึงรู้ว่า “ความสุขใจสำคัญที่สุด”
เมื่อสู ญ เ สีย จึงรู้ว่า “มีครอบครองสำคัญที่สุด”
เมื่อเ เก่ ตั ว จึงรู้ว่า “วัยเยาว์นั้นดีเพียงใด”
เมื่อโด ดเดี่ยว จึงรู้ว่า “มีเพื่อนนั้นดีเพียงใด”
เมื่อนอนไม่หลับ จึงรู้ว่า “ หัวถึงหมอนแล้วกรนเลยนั้นดีเพียงใด”
เมื่อกลายเป็นเพียงความทรงจำ จึงรู้ว่า “ตอนนั้นดีเพียงใด”
“เงิน” หาได้เท่าไหร่? ถึงเรียกว่า “มาก” หาได้เท่าไหร่? ถึงเรียกว่า “น้อย”
ตอนกิน แต่ท้องไม่ยอมย่อย ต่อให้มีกินเต็มโต๊ะ ก็กลืนลงท้องไม่ได้
ตอนป่วยหนัก จนถึงขั้นสุดท้าย ต่อให้ “มีเงินทองกองเท่าภูเขา”
ก็ซื้อ “ชีวิต” ต่ออีกอาทิตย์ ไม่ได้
“ถนอมรักษา” สิ่งที่มี อยู่ในตอนนี้ หากวันหนึ่งไม่มี จะได้ไม่เ สี ยใจ
เตียงที่แพงที่สุดในโลก คือเตียงผู้ป่ วย เพราะคุณต้องจ่ายด้วยชี วิ ต
คุณสามารถจ้างคนให้มาทำงานแทนคุณได้ แต่ไม่มีใครมาป่ ว ยแทนคุณได้
เมื่อเราเข้าไปอยู่ในห้องผ่ า ตั ดเราจะตระหนักได้ว่า “เราใส่ใจสุขภาพของตัวเองน้อยเกินไป”
แต่เรามักจะรู้ตัวเมื่อสายเกินไปเสมอ
ขอขอบคุณ : นุสนธิ์บุคส์
